Toen de befrs net waren afgeschaft had ik het genoegen een half jaar te wonen en te werken in Leuven. Daar heb ik natuurlijk een heleboel van opgestoken. Niet in de laatste plaats was het een geweldige verrijking voor mijn woordenschat. Als je had overgewerkt, werd dat niet uitbetaald, maar je mocht later wel die tijd opnemen. 'Tijd voor tijd' noemen ze dat in het bedrijfsleven geloof ik. Daar heette het 'recupereren'. Een prachtig woord, vind ik, niet in de laatste plaats omdat het ook een beetje doet denken aan herstellen van een nare ziekte.
Deze week zit ik met een boel overwerk in aantocht. Volgende week is het namelijk toetsweek en dan moeten de eindexamenleerlingen het schrijftentamen afleggen. In drie uur tijd schrijven ze een tekst van ongeveer duizend woorden op basis van vooraf bestudeerd bronmateriaal. En aan mij de nobele taak om die teksten te beoordelen. Ongeveer zeventig keer. Ongeveer een half uur per leerling. Naast alle andere werkzaamheden. Nu vraag ik me dus af of je ook preventief kunt recupereren. Dat zou dan wel een mooie verklaring zijn voor het feit dat er vandaag werkelijk niets nuttigs uit mij komt...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten