Control Pee

Ik had bedacht dat ik even een leuk logje ging schrijven over hoe ik bezig ben met het instuderen van allerlei operaknallers en hoe ik daarbij tot de conclusie ben gekomen dat ik toch echt niet zo houd van Verdi-opera's. Luisterend naar een stukje uit Nabucco zat ik na te denken over een leuke manier om dat logje te beginnen. Maar ik was even niet zo geïnspireerd. Dat zou natuurlijk kunnen liggen aan de lange werkdag die ik achter de rug heb, aan de honger die zich begint te manifesteren, aan de rondjes die mijn hersenen draaien rondom het todo-lijstje voor vanavond... Of aan dat stukje Nabucco, dat mij het denken belette. Maar goed. Geen inspiratie dus. Dan maar even wat anders doen.
En dus wilde ik Control Tee doen, voor een nieuw tabje, waarin ik dan even m'n mail kon checken. Helaas waren mijn hersenen inmiddels zo ver verschrompeld dat ik in plaats van de Tee de Pee indrukte. 'K*t,' dacht ik en ik sloeg dramatisch mijn ogen op ten hemel (echt, één en al opera hier), 'nu gaat ie natuurlijk m'n hele blog zitten printen en da's nou ook weer niet de bedoeling!' Maar dat bleek dus niet het geval. Opgelucht keek ik weer naar het scherm. En zag dat ik een leeg logje had gemaakt. En zo ontdekte ik dat Control Pee hier dus een shortcut is voor publiceren. Geen operalogje dus, maar wel een serendipiteit. En daar moet u het voor nu maar even mee doen, want ik ga eten koken.

Nieuwe leerlingen

Onze school heeft drie locaties. In het gebouw waar ik werk is de bovenbouw gevestigd van vmbo-t, havo en vwo. In dit gebouw is een gang die niet toegankelijk is voor leerlingen. Hier bevinden zich bijvoorbeeld de personeelskamers en administratieve ruimtes. Ook het trappenhuis dat naar deze gang leidt, is verboden terrein voor leerlingen. Als ik naar bovenloop op deze trap kom ik een groepje derdeklassers tegen.
'Ho even, waar gaan jullie naartoe?' zeg ik bars (bars doen tegen onbekende leerlingen is één van mijn hobby's en bovendien gunstig voor mijn reputatie).
'Dat weten we niet,' piepen de geschrokken jongetjes licht wanhopig.
'Welk lokaal zoek je dan?', vraag ik, ineens behulpzaam.
'003.'
'Aha, dan moet je inderdaad op de begane grond zijn. Maar niet via deze trap, want in de gang waarop die uitkomt mogen jullie niet komen.'
Ik dirigeer de groep de juiste kant op en loop daarna achter ze aan richting mijn lokaal. Ik loop net dichtbij genoeg om één van hen te horen klagen: 'Lokalen die je niet kunt vinden, verboden gangen, het lijkt hier Zweinstein wel!'