Tussen de dozen

Gisteren was het dan eindelijk zo ver: de verhuizing naar het Vinex-paleis. Halverwege kreeg ik een zenuwinzinking en besloot dat ik nooit meer ga verhuizen, tot ik kinderen heb die mijn bejaardenflat inrichten terwijl ik met een vriendin bij de Hema ga koffie drinken. Om half zes stonden alle dozen en meubels min of meer in de juiste ruimte en kalmeerde ik zowaar enigszins. Vriend C. en vriendin S. reden naar de Chinees, terwijl Vriend P. het bed in elkaar schroefde (gelukkig maar, want Vriend en ik hadden geen idee meer hoe dat ook alweer zat), Moeder de keuken begon in te ruimen en Vriend en ik als twee koploze kippen liepen te bedenken wat er eerst moest gebeuren.
Na het eten zetten Vriend C. en Zwager 'nog gauw even' de garderobekast in elkaar en toen verlieten ook de laatste hulptroepen het pand. Daar zaten Vriend en ik dan tussen de dozen. Wat eerder moeilijk leek, lukte toen wel. De prioriteiten werden gesteld. Het bed opmaken, de tv installeren en de bank ervoor zetten.
Inmiddels is het zondagmiddag en heb ik de keuken bijna zoals ik hem hebben wil. Vriend heeft de garderobekast afgemaakt en richt nu de werkkamer in. De buren boren en timmeren er lustig op los, terwijl wij proberen te raden welke klussen we horen. Voor vanmiddag staan nog enkele spannende onderdelen op het programma, met als verwacht hoogtepunt: de was doen (en hopen dat Vriend de boel goed heeft aangesloten zodat we geen waterschade krijgen).

En nu moet ik van Vriend weer aan de slag...