De dame voor mij in de rij kijkt achterom en ziet mijn boodschappen. Drie dozen celebrations, drie emmertjes met drop en winegums, twee appeltaarten en een abrikozenvlaai.
"Geef je een kinderfeestje?"
"Nee, deze zijn voor mijn collega's, deze voor mijn leerlingen en deze voor mijn leesclubje," antwoord ik terwijl ik de verschillende traktaties aanwijs. De dame glimlacht en wendt zich tot de caissière om haar wisselgeld en koopzegels in ontvangst te nemen. Nadat ze haar wisselgeld twee keer heeft nageteld draait ze zich weer om en vraagt: "Ben je een juf?"
"Nou, juf, ik geef Nederlands op een middelbare school."
Vol bewondering kijkt ze me aan. "En hoe oud zijn je leerlingen dan?"
"In principe tussen de veertien en de achttien, maar op het moment is de oudste twintig."
Haar bewondering groeit zienderogen. "En dat terwijl je zelf nog zo jong bent!"
Hier had ik natuurlijk bevestigend moeten knikken om me daarna zo snel mogelijk uit de voeten te maken. In plaats daarvan zeg ik: "ik word morgen 29."
Ze kijkt me nog eens aan en zegt: "Nee, dat is inderdaad niet al te jong."
dinsdag 17 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Hiep hiep hoera, gefeliciteerd!
Haha!
Gefeli!
Maarreh: celabrations -> celebrations
Tja, DVN is niet DVE. Bedankt!
Proficiat! En, als troost, ik vind 29 nog heel jong:)
Van harte!
En 29 is hartstikke... uh... 29!
Proficiat! In plaats dat ze je nou feliciteerde....!
ach ik ben deze week 3 keer voor een leerling aangezien (onder meer door onze eigen conciërge!!)
Op je homepagina staat niks meer! En jij geeft ook al geen teken van leven...
Een reactie posten