woensdag 4 juni 2008

Tweede correctie

Als het kwijtraken van een map met alle eindexamens je ergste nachtmerrie is, hoe noem je dan de vermissing van de helft van een eindexamen van één leerling? Met dit probleem werd ik van de week geconfronteerd. Gelukkig betrof het niet het werk van een van mijn leerlingen, maar van de examinator voor wie ik tweede corrector ben. Geen slapeloze nachten dus, maar wel een vervelend probleem.
Ik doorzocht op school en thuis alle realistische en onrealistiche vindplaatsen. Nergens een spoor van de vermiste samenvatting. Toen werd het tijd voor de Ultieme Stap. Kort voor acht uur belde ik de Eerste Corrector.

DVN: 'Goedeavond, u spreekt met DVN. Spreek ik met de Eerste Corrector?'
Zeer Chagrijnig Bijpersonage: 'Nee, met zijn vrouw.'
DVN: 'Aha. Is uw man misschien aanwezig?'
ZCB: 'Ja.'
DVN: 'Zou ik hem dan even mogen spreken?'
ZCB: 'We gingen net aan tafel.'
DVN: 'Het is nogal belangrijk.'
ZCB: 'Grommel' roept haar echtgenoot.
EC: 'Met de Eerste Corrector.'
DVN: 'Goedeavond, u spreekt met DVN. Sorry dat ik u stoor, maar er is een vervelend probleem. De samenvatting van Leerling M. zit niet compleet in de map.'
EC: 'Ik weet zeker dat ik alles erin heb gestopt. Zoiets overkomt mij nooit.'
DVN: 'Ik heb alles nagekeken, op school en thuis. Het werk ontbreekt echt.'
EC: 'Nou, ik zit al vijfentwintigjaar in het vak. Ik ben hier altijd heel secuur in.'
DVN denkt bij zichzelf: 'nou dan mag u ook wel eens wat secuurder worden in het nakijken', maar besluit dat het niet gaat helpen om dit te zeggen, dus zegt: 'Ja, ik vind het ook erg vervelend. Het is maar goed dat dit niet vaak voorkomt, maar wellicht dat u toch even uw spullen kunt nakijken om te controleren of het daar niet toch per ongeluk tussen zit.
EC: 'Grommel. Nou vooruit, ik zal straks even kijken, maar ik ga eerst eten. Tot hoe laat kan ik u terugbellen?'
DVN: 'Ik ben zeker tot elf uur bereikbaar op 06... Eet u smakelijk.'
EC: 'Goedeavond.'

Om vijf voor elf gaat de telefoon.
DVN: 'Met DVN.'
EC: 'Ik heb het gevonden. Ik begrijp echt niet hoe het kan. Ik zit al vijfentwintigjaar in het vak. Dit is mij nog nooit overkomen.'
DVN: 'Ach, er kan altijd wel eens iets misgaan. Gelukkig is het werk terecht. Kunt u het naar school laten faxen? Dan bel ik u morgenmiddag weer. Ik heb namelijk ook nog wat op- en aanmerkingen.'
EC: 'Ik zal het doen. Morgenmiddag ben ik niet bereikbaar want dan heb ik (...)*. Ik ben na acht uur bereikbaar.'
DVN: 'Geen probleem, dan bel ik na die tijd wel even. Prettige avond nog!'

*Deze informatie heeft mijn geheugen niet gehaald.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooie dialoog, vooral dat EC herhaaldelijk al "vijfentwintigjaar in het vak" zit.

DieVanNederlands zei

En daar is geen spatje overdrijving bij. Gisteren heeft hij het nog een paar keer beklemtoond...

Anoniem zei

maar het vuur werd hem ook na aan de schenen gelegd. Ik heb al geleerd om niet te gaan discussieren met DVN als het om haar vakgebied gaat. Ze heeft toch gelijk. Was iedereen maar zo slim.

Anoniem zei

Op de één of andere manier hebben mensen áltijd gelijk, zolang ze maar lang genoeg in het vak zitten...
Op dat moment een fout toegeven is natuurlijk ook erg pijnlijk.

Anoniem zei

Heb net even een kijkje genomen op je blog en het ziet er goed uit! Sommige dingen veranderen inderdaad nooit (zoals de liefde voor het schrijven, haha!)

Anoniem zei

Ik heb nu een beeld van een taaie zuurpruim die nodig met pensioen moet.