donderdag 5 juni 2008

Waarom toch, Louis?

De afgelopen dagen probeer ik Psyche van Louis Couperus te lezen. En dat bevalt mij helegaar niet, helaas. Ik vind het echt he-le-maal niks! En hoewel het helemaal niet professioneel is voor een docterandus in de Neerlandistiek spookt de waarom-vraag mij bij het lezen voortdurend door het hoofd.
Nou is mijn relatie met Louis nooit erg goed geweest. Als scholier las ik Van oude mensen met lange tanden uit. Wat een hoop gezemel over helemaal niks. Truttigheid ten top. Als eerstejaars kon ik er niet onderuit om weer eens een Couperus ter hand te nemen. Met enige moeite las ik Noodlot. Een dunnetje, dus dat ging nog wel. Maar vriendin van Louis was ik nog steeds niet. Ik probeerde onze ontmoetingen daarom maar tot een minimum te beperken. In het vierde jaar volgde ik een collegereeks over het literaire leven in Den Haag, een amusante bedoeling, maar ik kon natuurlijk niet om Louis heen. Ik nam Eline Veere ter hand, maar las het, geheel tegen mijn principes, niet uit.
En nu, vijf jaar later, probeer ik het sprookje Psyche te lezen en is het echt definitief uit tussen mij en Louis. Ik ben heus niet zo'n bekrompen lezer die alleen houdt van page turners met op elke bladzijde actie, actie, actie. Maar dit gaat mij toch echt te ver. Een voorbeeld?

Op een gestadige wind te zweven naar de verste horizon toe, naar het melkblank en opaal gedroom, naar de uiterste trans van de wereld! Te zweven naar die zeeën en eilanden, die ginds zo heel ver, en zo ijl, wisselden iedere ogenblik als kon een bries ze veranderen van vorm, van tint, zó teer, dat geen voet ze betreden zou, maar alleen een gewiekte zoals zij, een vogel, een fee er zachtkens kon zweven over, om te zien al die landschapsheerlijkheid, te genieten die droomparadijs-atmosfeer...

De beschrijving van Bacchus wil ik u ook niet onthouden:

Hoog op de kar zat een jongeling, baardeloos, met wijnlof omkranst, met dolle lach van levenslust, met blauwe ogen van levensgenot. Naakt waren zijn goddelijke leden, mollig gebeeld in knaapweek vlees, en zijn benen liepen uit lang en slank, zijn armen rondden zich vrouwelijk rond.

Wat bezielde je, Louis? En wat bezielt een vijftienjarige scholiere om dit op haar lijst te zetten?

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik ben de hele studie doorgekomen zonder Louis te lezen.

Anoniem zei

Misschien ben ik gek, maar ik ben echt in luuuuuuv met Louis, al sinds mijn zestiende of zo. Maar ja, ik ben dan ook een negentiende eeuwer, ik snap die mensen. :-P

Anoniem zei

Maar Frank en Bertie zijn briljant! Tsjongejonge, wat heb ik me vermaakt tijdens het lezen van 'Het noodlot'...

DieVanNederlands zei

Dames Loveling, misschien moet ik toch eens bij u in de leer. Hoewel ik op het moment toch meer jaloers ben op Cyriel... Bertie, die naam alleen al bezorgt me weer huiduitslag!