Al een half jaar kunt u hiernaast lezen dat Vriend en ik in oktober gaan verhuizen naar een Vinex-paleis. Dat wordt trouwens november, maar voor mijn gevoel naderen oplevering en verhuizing toch echt met rasse schreden. En daar ben ik zo blij om! Het huis functioneert als mijn happy thought en ik voel de onbedwingbare neiging om iedereen erover te vertellen. Al mijn nieuwe leerlingen weten inmiddels dat ik over twee maanden ga verhuizen. Al mijn collega's weten wie de vloer gaat leggen en hoe die eruit gaat zien (mooi!). Als iemand vraagt hoe het met me gaat weet ik het gesprek binnen twee zinnen richting het huis te sturen. Ter illustratie.
Toen ik vrijdagochtend stikchagrijnig mijn auto uitstapte op de parkeerplaats bij school, stonden daar al twee collega's gezellig te zoenen en te keuvelen. 'Gadverdamme,' dacht ik, 'hier heb ik nou echt he-le-maal geen zin in!' Mijn donkere bui verhevigde en ik moest mezelf bedwingen om niet terug in de auto te stappen en keihard weg te scheuren.
'Hé DVN,' zei collega 1, smak, smak, smak, 'hoe was je vakantie?'
'Voorbij hè,' antwoordde ik, en ik straalde zo veel negatieve vibes uit dat collega 1 niet durfde te lachen.
'Fijn om je weer te zien, DVN,' zei collega 2, smak, smak, smak, 'hoe is het met jullie huis?'
En ik straalde, ik lachte, ik zoende collega 2 hartelijk terug en haalde vervolgens mijn mobieltje tevoorschijn om de foto's te laten zien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Afgelopen vrijdag was nog veel grappiger. Ver weg in Belgie op een bruiloft-receptie van een neef van DVN. Nog in de felicitatiefile komt de telefoon tevoorschijn en worden oom en tante gedwongen te kijken naar een pietepeuterig schermpje met daarop een foto van een huis. De telefoon met die foto is nog ettelijke keren tevoorschijn getoverd die avond.
Nu kun je nog lachen. Als het is opgeleverd eventjes niet meer. Enkele maanden later ben je dàt weer vergeten.
Hier ook een trotse bezitter van een nieuwbouwpaleis en we hebben...euh..nogal wat opleveringsgezeik gehad...maar midden in de oplevering wél een kind gemaakt. Dat dan weer wel. En dat gaan we snel werpen.
En om die oplevering kunnen we inmiddels ook lachen. Al is nog steeds niet alles verholpen.
Maar dat gaat bij jullie natuurlijk héél anders verlopen!
Toen ik vrijdagochtend stikchagrijnig mijn auto uitstapte op de parkeerplaats bij school, stonden daar al twee collega's gezellig te zoenen en te keuvelen.
Ik dacht even heel iets anders dan je bedoelde. Of misschien was dat juist weer de bedoeling...
Een reactie posten