Schoolziek

Gisteren ben ik ziek naar huis gegaan. Ik zal u de details besparen, maar ik kon nog geen glas water binnen houden. Een dag later gaat het al een stuk beter en heb ik het bed voor de bank verruild. 's Ochtends vind ik het eigenlijk nog best lekker. Vriend staat op, ik draai me nog eens lekker om. Vriend gaat werken, ik lees een boek. Als ik geen zin meer heb in lezen, kijk ik een film. Vriend stuurt af en toe een sms'je, Moeder en Zus bellen om te vragen hoe het gaat. Hier kan ik wel aan wennen.
Als het boek uit is en de film ook, begint het toch wat te knagen. Eigenlijk had ik best naar school gekund. Op deze manier lig ik meteen een week achter met die ene v6-klas. Zou er iemand in mijn plaats naar die vergadering gaan? En ze zullen v3 toch wel gebeld hebben dat ik vandaag uitviel? Anders stonden die arme schatjes vanochtend om 8 uur voor niets op school. Ik open de schoolmail en wordt bedolven onder de ongelezen mail, de ene nog belangrijker dan de andere. De moed zinkt me in de schoenen en eigenlijk voel ik me helemaal nog niet zo jofel. Ik besluit dat de meeste dingen wel tot morgen kunnen wachten en neem de raad van collega A. ter harte. 'Rust maar eens goed uit,' mailt hij. Ik blijf lekker nog een dagje schoolziek.