'Mevrouw, heeft u de toets al nagekeken?'
'Bijna. Als jullie nou deze en deze opdracht gaan maken, dan zorg ik dat ik aan het eind van de les de cijfers voor jullie heb. Maar dan moet het wel echt stil zijn, want ik kan me niet concentreren als er gekletst wordt.'
De klas gaat aan het werk en is werkelijk muisstil. Een unicum in deze drukke, soms ronduit vervelende v6-groep. Het is stil en het blijft stil. Iets te stil zo op de vrijdagmiddag, dus ik besluit om een geintje uit te halen. Ik vergroot de mijn pennenstreken een beetje. Ik zucht eens terwijl ik een blaadje omdraai. Ik adem luid uit door mijn neus. Ik frons mijn wenkbrauwen.
Al snel zie ik de eerste leerling zijn buurman aanstoten. Ik ga nog even door. Steeds meer leerlingen krijgen het in de gaten, maar het blijft stil.
Na een diepe zucht houdt een wat onzekere jongen het niet meer vol. 'Waarom zucht u toch zo, mevrouw?'
'Daar kom je zo wel achter,' zeg ik met een grafstem.
'Mensen,' zeg ik met een donkere stem, 'het is me wat met deze toets.'
- stilte -
'Er is maar één 5.4 gehaald. Ik zal toch eens met collega S. moeten afspreken dat hij de volgende toets wat moeilijker maakt.'
Nog heel even is het stil en dan beginnen ze om ter hardst te roepen dat ik gemeen ben.
vrijdag 28 november 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Ben je 28, noemen ze je mevrouw. Das pas gemeen.
Haha, flauw, hoor!
Leuk hè, juf zijn. :) En Joeltje, zodra je voor de klas staat ben je 'mevrouw', niks aan te doen.
haha helemaal in de stress, die hele klas!
Een reactie posten