Deze keer heb ik het wel erg bont gemaakt (voel je 'm?). In Workum (verder overigens een alleraardigst plaatsje en hometown van voddenschilder Jopie Huisman) regende het toen wij er net hadden aangelegd (niet in de regen gezeild dus!). Toen het droog was wilden wij zo snel mogelijk naar een café want er moest nodig geluncht worden. Misschien dat ik, dromend van uitsmijters en pannenkoeken, wat onvoorzichter was dan anders. In elk geval had ik helegaar niet in de gaten dat de steiger door de regen spekglad was. En dus ging ik grandioos onderuit. Nu loop ik al sinds woensdag met een stel blauwe plekken op m'n benen waar menig kickbokser van onder de indruk zou zijn. Voor mij vandaag geen rokje...
maandag 5 mei 2008
vakantieverwondingen
Ik las net bij Octavie iets over vakantieverwondingen en nu moet ik toch even over die van mij schrijven. Zeilen gaat bij mij nooit helemaal zonder kleerscheuren. Op de boot zitten namelijk overal hoekjes en scherpe randjes waar je achter kunt blijven hangen zodat je je vel openhaalt. En al te ruim is het ook niet, dus je stoot je makkelijk, wat dan weer voor fraaie blauwe plekken zorgt. Nee, veel knapper word ik er niet van. Hoewel, wel lekker bruin, maar dat terzijde.
Deze keer heb ik het wel erg bont gemaakt (voel je 'm?). In Workum (verder overigens een alleraardigst plaatsje en hometown van voddenschilder Jopie Huisman) regende het toen wij er net hadden aangelegd (niet in de regen gezeild dus!). Toen het droog was wilden wij zo snel mogelijk naar een café want er moest nodig geluncht worden. Misschien dat ik, dromend van uitsmijters en pannenkoeken, wat onvoorzichter was dan anders. In elk geval had ik helegaar niet in de gaten dat de steiger door de regen spekglad was. En dus ging ik grandioos onderuit. Nu loop ik al sinds woensdag met een stel blauwe plekken op m'n benen waar menig kickbokser van onder de indruk zou zijn. Voor mij vandaag geen rokje...
Deze keer heb ik het wel erg bont gemaakt (voel je 'm?). In Workum (verder overigens een alleraardigst plaatsje en hometown van voddenschilder Jopie Huisman) regende het toen wij er net hadden aangelegd (niet in de regen gezeild dus!). Toen het droog was wilden wij zo snel mogelijk naar een café want er moest nodig geluncht worden. Misschien dat ik, dromend van uitsmijters en pannenkoeken, wat onvoorzichter was dan anders. In elk geval had ik helegaar niet in de gaten dat de steiger door de regen spekglad was. En dus ging ik grandioos onderuit. Nu loop ik al sinds woensdag met een stel blauwe plekken op m'n benen waar menig kickbokser van onder de indruk zou zijn. Voor mij vandaag geen rokje...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
En het was nog wel rokjesweer. Gelukkig houdt het nog even aan!
Maar als je geen rokje draagt, hoe moeten die kickboksers dan jaloers worden?
@Virginie: goed punt, daar had ik nog niet bij stil gestaan. Tegelijk vraag ik me nu af of in de aanwezigheid van een jaloerse kickbokser zou vekeren...
b
Een reactie posten