Morgen is het dan eindelijk zo ver, we krijgen de sleutel van ons vinex-paleis. Een reuze spannende dag, die in huize DVN grondig voorbereid wordt. Vorige week mochten we alvast aan de bouwer laten weten wat ons allemaal niet zinde. Dit is morgen dan al zo veel mogelijk verholpen, zodat er weinig is om over te zeuren. In theorie dan, hè, want de bouwer is het natuurlijk niet op alle punten met ons eens en we zullen morgen ook nog wel andere dingen vinden, dus gezeurd wordt er toch wel. Als je drie ton uitgeeft, mag je best zeuren over een slordig kitrandje, vindt u niet?
We hebben deze toestand al een keer meegemaakt (ons huidige appartement is ook nieuwbouw) maar toch vind ik het nu een stuk spannender. Wellicht heeft het idee dat het huis nu ook daadwerkelijk van mij wordt ermee te maken (of zou het toch het idee zijn dat ik nu een schuld van anderhalve ton heb?). Hoe dan ook, het houdt me flink bezig.
Maar minstens net zo spannend is het proces dat gaat volgen. We hebben allerlei afspraken met stucpoppetjes, vloermannetjes en stratenmakers. Dit alles door Vriend reuze professioneel ingepland in een speciaal computerprogramma (een nerd is een nerd...). Vanaf morgen moet blijken of het ook echt allemaal zo gaat lopen als wij gepland hebben. Of zal ik zeggen: zoals wij hopen?
Wordt vervolgd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Wauw, gefeliciteerd!
En je kunt denk ik inderdaad beter hopen dan plannen. Maar hoe dan ook, uiteindelijk komt het allemaal goed. En dan zitten jullie daar lekker met zijn tweetjes.
Jullie zaten toch bij ons 'om de hoek'? Kom dan een keertje langs. :-)
Goed idee, Cyriel, van dat langskomen. En wederzijds welkom natuurlijk!
Heb je m'n adres? Als je op mijn naam googlet, moet dat sowieso niet moeilijk te achterhalen zijn...
Een reactie posten