afgepakt

De oogst van een uurtje lesgeven in havo 4: twee telefoons, een stuiterbal, een postordercatalogus van Hennes en Mauritz, een zeurende en een huilende leerling. De bezitters van die twee telefoons inderdaad.
Op zich ben ik niet zo afpakkerig, maar soms ontkom je er niet aan. Sinds een collega van mij huilend op YouTube stond, heeft onze school een zeer strikt mobiele telefoonbeleid. Buiten de aula en de hal mag de telefoon niet zichtbaar (laat staan hoorbaar) zijn. Zichtbare telefoons worden afgepakt en naar de directie gebracht. Daar kan de eigenaar, begeleid door een ouder/verzorger de telefoon aan het eind van de lesdag komen ophalen. Nogal streng, maar het werkt als een tiet. Het aantal zichtbare mobiele telefoons is drastisch verminderd en dat terwijl het YouTube-incident nu al meer dan een jaar geleden heeft plaatsgevonden. Normaal gesproken verslapt de controle na een tijdje, maar deze regel wordt door mijn collega's zeer strikt nageleefd. En door de leerlingen dus noodgedwongen ook.
Vanochtend haalde een leerling het in zijn hoofd om in mijn les een sms'je naar zijn moeder te sturen. Hij snapt blijkbaar niet dat je je moeder niet mag sms'en tijdens de les. Telefoon afgepakt. In het vervolg van de les kwamen er nog drie sms'jes binnen van de moeder; dat geeft toch ook te denken over waar zo'n kind het van heeft. Dit was de zeurende leerling.
De huilende leerling pakte haar telefoon vlak voor de bel. Consequent als ik ben (ahum) heb ik ook haar mobiele kleinnood ingevorderd. Ze huilde dat haar vader vast niet naar school zou willen vanmiddag om voor de zoveelste keer haar mobiel te komen halen. 'Had je maar eerder moeten bedenken!' Bikkelhard ben ik.

De H&M-catalogus heb ik aan het eind van de les teruggegeven. De stuiterbal is inmiddels afgepakt door een collega...